در حال حاضر با گسترش صنعت پتروشیمی در ایران ضمن آن که بسیاری از نیازهای داخلی رفع می شود، ارزش افزوده ماده خام نیز به داخل کشور باز میگردد و با جلوگیری از صدور نفت و گاز به صورت خام، باعث رونق هرچه بیشتر اقتصاد و ارتقاء جایگاه بین المللی ایران در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی خواهد شد. ثبات اقتصادی و کسب درآمدهای مستمر و پایدار برای کشور زمانی بدست خواهد آمد که جهت حصول آن به بخش هایی از اقتصاد توجه نماییم که توانایی خروج اقتصاد از مسیر بسته خویش را داشته باشند و به دودلیل صنعت پتروشیمی این توانایی را دارد:
1.درآمدهای ارزی حاصل از صادرات محصولات پتروشیمی رقم قابل توجهی را در صادرات غیرنفتی تشکیل می دهد.
2.مواد اولیه حدود 60% از صنایع کشور از جانب صنعت پتروشیمی تأمین می شود که می تواند در داخلی نمودن فرآیند تولید و یکپارچگی اقتصاد نقش کلیدی ایفا نماید.
هرواحدسرمایه گذاری در این بخش قادر به ایجاد امواج درآمدهای زیادی در اقتصاد کشور است و تحول اقتصادی وسیعی را میتواند در داخل صنایع کشور ایجاد نماید و آنگاه هر صنعت نیز به نوبه خود و با توجه به پتانسیلی که دارد می تواند مقداری از وابستگی و اتکای کشور به درآمدهای نفت و گاز بکاهد.
تنوع محصولات پتروشیمی می تواند حلقه های مفقوده صنایع بیشماری را تکمیل نماید و بدون شک توسعه صنایع پایین دستی این صنعت نیز در تأمین کالاهای مصرفی، رفع نیازهای صنایع داخلی کشورمان و افزایش اشتغال زایی نقش به سزایی خواهد داشت.